Kiedy stosuje się stabilizatory nastroju?

Poza huśtawką emocji: Kiedy warto rozważyć stabilizatory nastroju?

Życie to nieustanny strumień emocji – radości, smutku, złości, spokoju. Jednak dla niektórych osób te wahania są ekstremalne, prowadząc do poważnych zaburzeń funkcjonowania. W takich sytuacjach lekarz może zaproponować leczenie stabilizatorami nastroju. Ale kiedy dokładnie ich zastosowanie jest uzasadnione? Nie chodzi tu o łagodzenie chwilowych smutków czy złości, a o interwencję w przypadku poważnych zaburzeń, które znacząco wpływają na jakość życia.

Stabilizatory nastroju, w przeciwieństwie do leków antydepresyjnych czy przeciwpsychotycznych, nie działają na pojedyncze objawy, takie jak smutek czy lęk. Ich głównym celem jest regulowanie ogólnej równowagi emocjonalnej, zapobiegając gwałtownym i nieprzewidywalnym zmianom nastroju. To kluczowa różnica, która decyduje o ich zastosowaniu.

Najczęściej stabilizatory nastroju są przepisywane w przypadku zaburzeń afektywnych dwubiegunowych (chorych afektywnych dwubiegunowych). Charakteryzują się one naprzemiennymi epizodami manii (euforii, połączonej z nadmierną aktywnością, ryzykownym zachowaniem i brakiem krytycyzmu) i depresji (obniżonym nastrojem, apatią, brakiem energii i motywacji). Stabilizatory pomagają “wygładzić” te ekstremalne wahania, minimalizując ryzyko nawrotów obu faz choroby.

Jednak zastosowanie stabilizatorów nie ogranicza się jedynie do zaburzeń dwubiegunowych. Mogą być również pomocne w innych sytuacjach, takich jak:

• Zaburzenia afektywne jednobiegunowe z nawracającymi epizodami depresyjnymi: U niektórych osób depresja powraca cyklicznie, pomimo skutecznego leczenia antydepresantami. W takich przypadkach dodanie stabilizatora nastroju może pomóc w zapobieganiu kolejnym epizodom.
• Zaburzenia cyklotymiczne: Stan charakteryzujący się mniej intensywnymi wahaniami nastroju niż w chorobie afektywnej dwubiegunowej, ale nadal znacząco wpływającymi na codzienne funkcjonowanie.
• Zespół cyklicznych wymiotów: W niektórych przypadkach, stabilizatory mogą być pomocne w kontrolowaniu objawów tej rzadkiej, lecz bolesnej choroby.
• Zapobieganie samobójstwom u osób z zaburzeniami afektywnymi: Stabilizując emocje, leki te mogą zmniejszyć ryzyko zachowań samobójczych.

Ważne jest podkreślenie, że decyzja o zastosowaniu stabilizatorów nastroju należy wyłącznie do lekarza psychiatrę. To on, po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu i diagnozy, oceni, czy takie leczenie jest konieczne i bezpieczne dla pacjenta. Samoleczenie jest niedopuszczalne i może być bardzo szkodliwe. Pamiętajmy, że skuteczna terapia wymaga współpracy pacjenta i lekarza, a stabilizatory nastroju są jedynie jednym z narzędzi w walce z poważnymi zaburzeniami emocjonalnymi.

#Leczenie Depresji #Leczenie Manii #Stabilizatory Nastroju