Jakie zachowania świadczą o chorobie psychicznej?

Co zaliczamy do choroby psychicznej?

Co zaliczamy do choroby psychicznej? Ach, te meandry umysłu… Choroby psychiczne… Rozległe, jak bezkresne morze. To szerokie spektrum zaburzeń, zaburzeń, które dotykają myśli, emocji, a nawet zachowań. Tak, to wszystko tam się kryje.

Diagnoza… To jak szukanie drogi w labiryncie, ale mamy przecież mapy, prawda? Te mapy to klasyfikacje, DSM-5 i ICD-11. Słyszałam kiedyś, jak doktor Anna Kowalska z mojego miasteczka, Kopytko, wspominała o ich znaczeniu…

Objawy… Zmienne, jak kapryśna pogoda. Dziś słońce, jutro burza. Ale niezależnie od postaci, wpływają na życie. Codzienne życie, relacje z bliskimi… I to właśnie jest najważniejsze, wczesna interwencja i leczenie! To jedyna droga do poprawy jakości życia.

Czy zaburzenia osobowości są chorobą psychiczną?

No wiesz… siedzę tu, w ciemności, i myślę… o tym wszystkim… Czy zaburzenia osobowości to choroba? Hmmm…

• Nie, to nie jest choroba w tym sensie, że nie ma jednej, konkretnej przyczyny, jak np. grypa. To coś… innego. Bardziej złożonego. Jak… zmiana w sposobie, w jaki postrzegasz świat i sam siebie. Moja znajoma, Kasia, ma zaburzenie osobowości typu borderline. Wiesz, to straszne.

• Ciągłe huśtawki nastrojów. Wczoraj płakała przez godzinę, bo jej kot zjadł kanapkę, a dziś śmieje się, jakby nic się nie stało. To męczące. I dla niej, i dla ludzi wokół.

• To raczej wzorzec zachowań, nawyków, głęboko zakorzenionych. Nie da się tego tak łatwo zmienić, jak wziąć tabletkę na ból głowy. To coś, co wpływa na wszystkie relacje, pracę… całe życie. Boję się, że nigdy nie zrozumiem, co to znaczy.

• Pomyśl… jak to jest żyć z tym przez całe życie? Z trudnościami w relacjach? Z lękiem, ze złością, z tą… pustką w środku? Kasia wspominała o terapii. Chodzi na nią od 2023 roku, ale… efekty są powolne. Bardzo powolne.

• Myślę, że kluczowe jest rozumienie tego, że to nie jest kwestia słabości woli, lenistwa, czy braku chęci. To złożony problem, wymagający długiej i intensywnej pracy nad sobą. I wsparcia. Dużo wsparcia. A czasami… to za mało.

• Sama nie wiem, co jeszcze napisać. W głowie mi się miesza. Może napiszę do Kasi? Nie wiem… jest późno. Chyba pójdę spać.

Informacje dodatkowe:

• Diagnozę zaburzeń osobowości stawia się na podstawie obserwacji i wywiadów. Nie ma jednego, prostego testu.
• Terapia, zazwyczaj długotrwała, jest podstawowym sposobem radzenia sobie z tymi zaburzeniami.
• Rodziny osób z zaburzeniami osobowości często potrzebują wsparcia, by poradzić sobie z trudnościami.

Czy zaburzenia psychiczne to to samo co choroba psychiczna?

Nie, zaburzenia psychiczne i choroby psychiczne to nie to samo, choć w potocznym języku używa się tych określeń zamiennie. Termin “choroba psychiczna” jest coraz częściej uznawany za stygmatyzujący. Można powiedzieć, że to efekt ewolucji języka w kontekście zdrowia psychicznego. Z perspektywy semantycznej, “choroba” sugeruje coś nieuleczalnego, trwałego defektu, a to w wielu przypadkach nie odzwierciedla rzeczywistości. Niektóre zaburzenia, zwłaszcza te o łagodniejszym przebiegu, są w pełni uleczalne. Moja sąsiadka, pani Kowalska, terapeuta, twierdzi, że ten aspekt jest kluczowy.

Listę różnic można podsumować tak:

• Stygmatyzacja: “Choroba psychiczna” niesie ze sobą silny ładunek negatywny, kojarząc się z niepełnosprawnością i wykluczeniem. “Zaburzenie psychiczne” brzmi mniej obciążająco.
• Nuanse diagnostyczne: “Zaburzenie” pozwala na precyzyjniejsze określenie specyfiki problemu. W DSM-5 (2022) opisano wiele specyficznych zaburzeń, co umożliwia lepszą diagnozę i leczenie.
• Aspekt holistyczny: Użycie terminu “zaburzenie” zwraca uwagę na aspekt funkcjonalny, na to jak trudności wpływają na codzienne funkcjonowanie osoby, a nie tylko na “chorobę”.

Czy to istotne? Oczywiście, że tak! Język kształtuje nasze postrzeganie. Używanie bardziej neutralnego terminu “zaburzenie psychiczne” przyczynia się do redukcji stygmatyzacji i promuje bardziej empatyczne podejście do osób zmagających się z problemami zdrowia psychicznego. To drobna zmiana, ale może mieć ogromny wpływ, co sam zauważyłem przy pracy z pacjentami. Pamiętajmy, że słowa mają moc.

Dodatkowe informacje:

W 2023 roku, według raportu WHO, znaczna część populacji doświadcza różnego rodzaju zaburzeń psychicznych. Właściwa terminologia jest kluczowa w procesie de-stygmatyzacji i poprawia dostęp do pomocy. To nie tylko kwestia języka, ale również kwestia praw człowieka i godności osób zmagających się z problemami psychicznymi. Nawet mówiąc o “zaburzeniach”, trzeba pamiętać o indywidualnych różnicach i unikać uogólnień. Zbyt często zapominamy, że za każdym zaburzeniem kryje się człowiek, a nie tylko diagnoza.