Dlaczego nie mam czucia?

Dlaczego ja? Dlaczego akurat ja nie czuję? To pytanie dręczy mnie od… no, odkąd pamiętam, chyba. Zaczęło się niewinnie, mrowienie w palcach, takie lekkie drętwienie, a teraz… teraz to już właściwie połowa dłoni jest jakby… nieczuła. Jakby tam nie było nic. Pusto. I przerażająco.

Lekarze mówią o uszkodzeniu nerwów obwodowych. Łatwo się mówi, co? Uszkodzenie nerwów. A co z tym zrobić? Przecież to nie jest tak, że można sobie po prostu wymienić nerw na nowy, jak żarówkę.

Pamiętam, jak próbowałam upiec ciasto i prawie upadłam, bo nie poczułam, że gorące naczynie oparzyło mi rękę. Dopiero zaczęłam krzyczeć z bólu, gdy zobaczyłam czerwoną, spuchniętą skórę. Wtedy zrozumiałam, że to jest poważne. Naprawdę poważne.

Entezopatie? Urazy mechaniczne? Długotrwały ucisk? Słyszałam te wszystkie słowa od lekarzy, ale szczerze mówiąc, nie wiem, co dokładnie oznaczają. Pewnie, może to był ten upadek na schodach latem, pamiętam, że mocno uderzyłam się ręką. A może to ta ciężka torba, która codziennie wisi mi na ramieniu? Ileż to razy się zastanawiałam, czy to właśnie długotrwały ucisk robi swoje…

Czy to w ogóle da się naprawić? Ile jest takich ludzi jak ja? Czytam w internecie jakieś statystyki, ale… wiele? Mało? Nie wiem, jak to zinterpretować. Te liczby są tylko liczby. Ja czuję ten brak czucia. To nie jest tylko sucha informacja. To jest moja rzeczywistość. A ta rzeczywistość jest teraz dziwnie niepełna. Bez tego czucia… jakby kawałek mnie zniknął.

#Brak Czucia #Czucia Brak #Utrata Czucia