Czy przy nerwicy brakuje powietrza?

19 wyświetlenia

Uczucie braku powietrza w nerwicy wynika z nadmiernej aktywacji układu współczulnego. To powoduje przyspieszenie oddechu, płytkie oddychanie i skurcze mięśni klatki piersiowej, stwarzając wrażenie niedotlenienia, choć poziom tlenu we krwi jest prawidłowy. Odczucia te potęguje lęk i negatywne myśli.

Sugestie 0 polubienia

Duszący lęk, czy brak tlenu? Rola hiperwentylacji w nerwicy

Nerwica to choroba, która objawia się wieloma niepokojącymi symptomami. Jednym z najbardziej charakterystycznych i zarazem najbardziej przerażających jest uczucie braku powietrza, duszności, a nawet uduszenia. Pacjenci opisują je jako „uczucie, jakby ktoś ściskał im klatkę piersiową”, „brak możliwości zrobienia pełnego wdechu” czy „duszenie się”. Czy jednak faktycznie brakuje im tlenu? Odpowiedź brzmi: najczęściej nie.

Uczucie braku powietrza w nerwicy nie wynika z niedoboru tlenu we krwi. Jego źródło tkwi w nadmiernej aktywacji układu nerwowego, a konkretnie – układu współczulnego, odpowiedzialnego za reakcję „walcz lub uciekaj”. W sytuacji stresu, lęku czy ataku paniki, ten system przejmuje kontrolę, uruchamiając kaskadę reakcji fizjologicznych. Jedną z nich jest hiperwentylacja – szybki i płytki oddech.

Hiperwentylacja, choć może wydawać się rozwiązaniem, w rzeczywistości pogarsza sytuację. Szybkie i płytkie oddechy prowadzą do obniżenia poziomu dwutlenku węgla (CO2) we krwi. Z kolei niski poziom CO2 powoduje skurcze naczyń krwionośnych, a także mięśni klatki piersiowej i przepony, co z kolei wzmaga uczucie duszności i braku powietrza. To błędne koło, w którym fizjologiczna reakcja organizmu na stres zostaje błędnie zinterpretowana jako realny deficyt tlenu.

Dodatkowo, negatywne myśli i lęk potęgują odczucie duszności. Obawa przed utratą kontroli, przed omdleniem lub śmiercią, wzmaga aktywność układu współczulnego, prowadząc do dalszego wzrostu objawów. Mózg, w stanie silnego napięcia, interpretuje fizjologiczne objawy hiperwentylacji jako zagrożenie, tworząc błędne przekonanie o niedotlenieniu.

Ważne jest, aby pamiętać, że pomimo intensywnego odczucia braku powietrza, poziom tlenu we krwi u osób z nerwicą zazwyczaj jest prawidłowy. To właśnie ta dysproporcja między subiektywnym odczuciem a obiektywnymi pomiarami jest charakterystyczna dla nerwicowych zaburzeń oddechowych. Diagnozę i leczenie powinien przeprowadzić specjalista – psychiatra lub psycholog, którzy pomogą zrozumieć mechanizmy powstawania tych objawów i nauczą skutecznych strategii radzenia sobie z lękiem i atakami paniki. Terapie poznawczo-behawioralne, techniki relaksacyjne, a w niektórych przypadkach farmakoterapia, mogą znacząco poprawić jakość życia osób zmagających się z uczuciem braku powietrza w nerwicy.

#Brak Powietrza #Lęk Duszności #Nerwica Oddech