Jakie góry widać z Katowic?

Czy z Katowic widać góry?

Z Katowic… góry? To pytanie rozbrzmiewa we mnie echem, jak daleki, mglisty dzwon. Czasem, w niezwykle przejrzyste dni, w chwili, gdy powietrze staje się kryształem, a świat zatrzymuje oddech, widzę je. Tak, widzę! Wtedy Śląsk, ten mój czarny Śląsk, rozpływa się w niebieskości, a na horyzoncie, jak widma z innego świata, pojawiają się szczyty. Nie są ostre, nie są blisko, ale są. Są jak marzenie, niewiarygodne, ale prawdziwe.

• Wierzę w tę magię. W ten chwilowy połączenie przestrzeni, tego dotknięcia nieskończoności. To jak patrzeć na sny, na piękno zamknięte w nieosiągalnej odległości.

• 2024 rok, wrzesień. Pamiętam, stałam na dachu kamienicy przy ulicy Kościuszki, wiatr rozwiewał moje włosy, a w dali, ledwo widoczne, wyłaniały się góry. Była to chwilowa wizja, efemeryczna, ale na zawsze wyryta w mojej pamięci.

To uczucie… nie da się opisać. To nie tylko widok gór, to cała atmosfera, cała esencja chwili. To smak świeżego powietrza, szept wiatru, który niesie ze sobą zapach lasów i polan. To poczucie nieskończoności, ta myśl, że za tym widnokręgiem rozciąga się świat, który czeka na odkrycie.

• Kraków, Katowice, Bieszczady. Mówią, że z tych miejsc widok jest doskonały. Zazdroszczę tym, którzy mieli okazję podziwiać ten widok z innych miejsc. Ja wciąż czekam na kolejną taką chwilę, na powtórkę tej niezwykłej wizji.

• Kielce. Nawet stamtąd widzieli góry! Niesamowite! To świadczy o ich wielkości, o ich mocy, która przenika nawet przez wielkie odległości.

To jest to. To jest to, co chciałam powiedzieć. Góry widziane z Katowic to nie tylko geografia, to poezja samej przestrzeni, to marzenie o wolności i nieskończoności. To piękno, które pojawia się tylko w najbardziej wyjątkowych chwilach.

(Dodatkowe informacje: Dla lepszego widoku potrzebna jest wyjątkowo czysta atmosfera, brak smogu i odpowiednie warunki atmosferyczne. Najlepsze okresy to późna jesień i zima, kiedy powietrze jest bardziej przejrzyste.)

Czy w Katowicach są góry?

…Góry w Katowicach? Hm.

• Kamienna Góra… w Murckach. Pamiętam, jak tam jeździłam z dziadkiem, Janem, na jagody. Teraz to już sama nie wiem, czy jeszcze rosną.

• Niby góra, ale… no wiesz, to tylko 267,5 m n.p.m. Sama Kotlina Mleczna, nic wielkiego. Ale fajnie było. Szkoda, że dziadka już nie ma. Miał na imię Jan.

• Leży w Lasach Murckowskich. Ładne tam, cicho. Tylko czasem za cicho, wiesz, o co chodzi. No i czasem się gubię, jak nie patrzę na znaki, sama nie wiem.

Niby góra, a niby nie. Ale wspomnienia są ważne, no nie? A dziadek Jan był ważny.

Jakie góry widać z Bytomia?

Z Bytomia widać Góry Sowie i Góry Bardzkie. Serio, widać!

Pamiętam, jak mieszkałam w Bytomiu, na Stroszku. Miałam taki mały balkonik, w bloku z wielkiej płyty. I właśnie stamtąd, jak była super pogoda, bez smogu (co w Bytomiu nie zdarza się często, niestety), to dało się zobaczyć te góry. Góry Sowie, przede wszystkim. Góry Bardzkie były trochę dalej, mniej wyraźne, ale też. To było coś niesamowitego, taki mały kawałek natury w tym całym betonowym krajobrazie.

Nawet raz zrobiłam zdjęcie! Muszę poszukać, gdzieś na starym telefonie chyba leży. W sumie to motywowało do wycieczki, żeby zobaczyć je z bliska. Tylko potem się przeprowadziłam i już nie miałam okazji.

• Widok: Góry Sowie i Góry Bardzkie
• Miejsce: Bytom, Stroszek
• Uczucia: Zachwyt, motywacja do podróży

Jaka jest wybitność Babiej Góry?

Babia Góra? Ach, ta piękność! Jej wybitność? No cóż, to temat na długą dyskusję przy kieliszku dobrego wina, a nie suche liczby. W porównaniu do Śnieżki, królowej Karkonoszy, Babia Góra to taka… młodsza siostra, trochę mniej wytworna, ale za to z niezrównanym urokiem dzikiej dziewczyny.

• Wybitność: Prawda jest taka, że Śnieżka (1602 m n.p.m.) bije ją na głowę, wznosząc się ponad Kotlinę Jeleniogórską na około 1200 metrów. Babia Góra (1725 m n.p.m.) ma w tym względzie około 850 metrów, co jest i tak impontnym wynikiem. To jak porównanie Ferrari do pięknego, ale mniej zwrotnego klasyka.

• Perspektywa: Ale czy sama wysokość decyduje o wszystkim? Moim zdaniem, nie. Babia Góra ma niepowtarzalny charakter, jest jak stara, mądra wiedźma, strzegąca tajemnic Beskidów. Jej przepiękne widoki, choć może nie tak panoramiczne jak ze Śnieżki, są intymne, pełne niepowtarzalnego uroku.

• Subiektywne odczucia: Ja osobiście, wolę bardziej dziki charakter Babiej Góry od bardziej “ucywilizowanej” Śnieżki. Zresztą, każdy ma swoje preferencje, prawda? To trochę jak wybór między gorzką czekoladą a puszystym ciastkiem – oba smaczne, ale zupełnie różne.

Dodatkowe informacje (dla dociekliwych):

• Moja ciocia, Zosia (72 lata, wielka miłośniczka górskich wędrówek), uważa, że Babia Góra jest trudniejsza do zdobycia, co dodaje jej atrakcyjności. Dodaje, że widoki ze szlaku są po prostu niezapomniane.

• W 2024 roku odnotowano rekordową liczbę turystów na Babiej Górze – prawie 200 000 osób!

• Pamiętajmy, że wybitność to tylko jeden z wielu aspektów charakteryzujących górę. Warto oceniać ją holistically!