Jakim typem gór są Sudety?

Sudety… ech, co ja Wam powiem o Sudetach? Góry średnie, tak, oficjalnie tak się mówi, jak o Karpatach zresztą. Ale czy to ważne? Dla mnie to po prostu… moje góry. Pamiętam, jak pierwszy raz zobaczyłam te zaokrąglone szczyty, te zielone doliny… Miałam może z dziesięć lat? I od razu się zakochałam. Nie ma w nich tej surowości, co w Tatrach. Wiecie, o czym mówię? Tej onieśmielającej wysokości, tych ostrych grani. Tu jest inaczej. Łagodniej, spokojniej. Jakby góry same zapraszały do wędrówki.

Chodziłam po nich tyle razy… Z rodzicami, z przyjaciółmi, a potem sama, z plecakiem i mapą w ręku. I za każdym razem odkrywam coś nowego. Jakiś strumyk, wodospad ukryty w lesie, widok na dolinę skąpaną w słońcu… Aż dech zapiera! Słyszałam, że najwyższy szczyt, Śnieżka, ma ponad 1600 metrów… Dużo, niby dużo, ale to nie o wysokość tu chodzi, prawda? Chodzi o to, żeby poczuć tę harmonię, tę bliskość natury. Pamiętam, jak raz szłam taką ścieżką, słońce przebijało się przez liście, ptaki śpiewały… I nagle, jakby cały świat zniknął. Zostałam tylko ja i góry. Magia, po prostu magia! Czy Wy też tak macie czasem? Że w górach czujecie się… no, jakby bliżej siebie? Bliżej czegoś… większego? Nie wiem jak to opisać. Trzeba to po prostu poczuć. Pojechać w Sudety i poczuć.