Co dostarcza najwięcej energii?

No dobra, to pogadajmy o energii, tej prawdziwej, potrzebnej do życia. Wiesz, tak się zastanawiam… Co tak naprawdę daje nam tego kopa, żeby wstać rano z łóżka, żeby ogarnąć dzień, żeby mieć siłę na to wszystko? No i niby jasna sprawa, że węglowodany!

Słuchajcie, niby wszyscy to wiedzą, ale czy naprawdę czujemy, jak to działa? Bo widzicie, ja pamiętam, jak kiedyś, jeszcze w liceum, przed ważnym meczem koszykówki – to były czasy! – zjadłem talerz gigantycznego makaronu. Myślałem, że będę latał po boisku. I faktycznie, przez pierwszą połowę czułem się jak Usain Bolt, no prawie. Ale potem, tak koło trzeciej kwarty, nagle… bum! Energia gdzieś uciekła. Nogi jak z waty. Co się stało? Za dużo tego makaronu, czy co? Pewnie tak.

No ale wróćmy do meritum. Węglowodany, tak? Głównie to, co znajdziemy w chlebie, ryżu, makaronie… Czyli jakby nie patrzeć, podstawa naszej diety. Czy to dobrze? No niby tak, ale… No właśnie, zawsze jest jakieś “ale”. Bo co z tymi, co chleb im szkodzi? Albo co z dietami, gdzie węgli się unika? Zastanawialiście się nad tym? Ja tak.

Pamiętam jak koleżanka raz mi opowiadała, że czytała gdzieś, że ludzie z krajów, gdzie je się dużo ryżu, mają więcej siły i są bardziej wytrzymali. No i spoko, ale czy to prawda? I czy to znaczy, że mam teraz codziennie wcinać ryż na śniadanie, obiad i kolację? Chyba nie.

Więc niby te węglowodany to taka oczywista sprawa, że dają nam energię. Ale chyba nie jest to takie proste, jakby się wydawało. Trzeba to wszystko jakoś tak… z głową. Co myślicie?