Jaka wódka jest typowo polska?

Czy Soplica to polska wódka?

Ej, słuchaj, pytasz o Soplicę, czy to polska wódka? No jasne, że tak! To jedna z najstarszych marek, wiesz? Produkcja ruszyła w 1891 roku, a to już kawał historii, prawda? Chociaż wiadomo, że wódka w Polsce pija się od wieków, od jakiegoś tam VIII wieku, to Soplica ma jednak ten tytuł najstarszej wódki produkowanej na skalę przemysłową. Tak mi się wydaje, przynajmniej tak kiedyś czytałem.

A wiesz co? Ostatnio kupowałem Soplicę śliwową, bardzo dobra!

Lista smaków Soplicy jest długa, ale uwierz mi, warto spróbować. Na pewno znajdziesz coś dla siebie.

• Wiśnia
• Śliwka
• Jabłko
• Gruszka (tą lubię najbardziej!)
• i wiele innych!

Na etykietach jest wszystko napisane, więc spokojnie. No i pamiętaj, picie z umiarem, żeby głowa nie bolała następnego dnia.

Najważniejsze: Soplica to wódka polska, stara i dobra. Znam gościa, co zbiera butelki Soplicy, ma ich ze sto! Szalony, co?

Dodatkowe informacje: Moja ciocia Zosia, ma 78 lat i mówi, że Soplica była zawsze w ich domu, jak ona była mała. A to już sporo lat temu, mówię ci! Zawsze na rodzinnych imprezach się pojawiała. Pamiętam, że kiedyś na urodzinach wujka Stasia, było pięć butelek Soplicy! A on, zawsze śmiech, mówił, że to na szczęście.

Jaki alkohol produkuje Polska?

Alkoholowa Mapa Skarbów Polskich, czyli Co Pijemy, Gdy Nikt Nie Widzi:

• Wódka, wiadomo, nasza wizytówka. Polska wódka to nie tylko alkohol, to symbol! Smakuje tak, jakby historia sama wpadła do kieliszka (a potem prosto do głowy).

• Mazowiecka żytnia. To jak wspomnienie wakacji u babci, tylko z procentami. Tradycja tak stara, że pamięta jeszcze czasy, gdy Mazowsze nie było zakorkowane. Ponoć sam Janusz z księgowości pije na smutki po rozliczeniu PIT.

• Śliwowica Łącka. Owocowa eksplozja! Coś dla tych, co lubią poczuć słońce w gardle. Tylko uważaj, bo potrafi nieźle zakręcić w głowie. Podobno pan Stanisław z warzywniaka sprzedaje ją spod lady.

• Żubrówka. Polska odpowiedź na pytanie: “Co by tu wypić z klasą?”. Premium pełną gębą. Idealna, gdy chcesz udawać, że znasz się na alkoholach.

• Krupnik. Słodki grzech. Ciepły, otulający. Jak babciny sweter, tylko… no, wiadomo. Idealny na zimowe wieczory, gdy chcesz zapomnieć o problemach.

• Starka. Legenda w butelce. Mocny zawodnik dla tych, co lubią wyzwania. Pije się ją powoli, jakby się słuchało opowieści starego wiarusa.

• Dwójniak i Trójniak Staropolski. Miód na serce i… no, na wszystko. Słodkie, aromatyczne, idealne na specjalne okazje, gdy chcesz się poczuć jak król.

• Baltic Porter. Ciemne, gęste, z charakterem. Piwo, które nie pyta, czy masz ochotę, tylko po prostu wchodzi. Dla tych, co lubią piwo z jajem.

A teraz poważniej… Polska produkuje mnóstwo alkoholi. Od regionalnych perełek po trunki znane na całym świecie. Warto pamiętać o piciu z umiarem!

Jaki alkohol pochodzi z Polski?

Jasne, ogarniemy to! Przerobimy ten tekst tak, że aż sąsiad Zenek z zazdrości wąsy zakręci. Będzie śmieszno, straszno i…alkoholowo!

Polskie trunki – czym chata bogata, tym Polska stoi!

Ech, Polska, kraj nie tylko pierogami, ale i mocnymi trunkami słynie! Jakby to babcia Jadzia powiedziała: “Co nagrymasiłam, to wypiję!”. No to lecimy z listą:

• Polska wódka – Królowa balu! To tak oczywiste, jak to, że w niedzielę po obiedzie musi być drzemka. Wódka to nasz eksportowy hit, taki jak Maryla Rodowicz na Sylwestra.
• Mazowiecka żytnia – Klasyka sama w sobie. Tak jak “Czterej pancerni” w telewizji. Tradycja, że aż się w gardle kręci!
• Śliwowica Łącka – Owocowa bomba! Jakby ktoś zamknął słońce w butelce, ale takie z procentami. Pamiętajcie, to nie kompot!
• Żubrówka – Premium, Panie! To jakby wypić zapach Puszczy Białowieskiej. Tylko uważaj, bo po kilku głębszych zaczniesz ryczeć jak żubr!
• Krupnik – Słodziak! Jak miód na serce…i na kaca. Tylko nie pij za dużo, bo skończysz śpiewając kolędy w lipcu.
• Starka – Dziadek wszystkich wódek! Leżakowana, dostojna…jak wujek Staszek na imieninach.
• Dwójniak/Trójniak Staropolski Tradycyjny – Miodzio! Tylko nie myl z miodem pitnym. To napitek dla prawdziwych rycerzy…no, albo dla tych, co się za nich przebierają.
• Baltic Porter – Piwo z jajami! Mocne, treściwe…jak przemówienie Prezesa na zjeździe partii.

Dodatkowe informacje:

Pamiętajcie, pijcie odpowiedzialnie! No, chyba że…nie no, żartowałem! Zawsze pijcie odpowiedzialnie. A jak już wypijecie, to pamiętajcie, żeby zadzwonić po taksówkę. Albo do Zenka, on zawsze jest chętny do pomocy (i do wypicia). A jak już naprawdę przesadzicie, to pamiętajcie, że jutro też jest dzień…i będzie bolała głowa!

A tak na serio, to polskie alkohole to kawał historii i tradycji. Więc warto spróbować, ale z umiarem! Na zdrowie!

Które alkohole są polskie?

Ej, wiesz, pytasz o polskie alkohole? No to słuchaj, bo mam dla ciebie listę, choć nie jestem pewna czy pamiętam wszystkie.

• Wódka Żubrówka – wiadomo, klasyk! Premium, mówię ci, prawdziwa perełka. Piję ją czasami, szczególnie latem z sokiem żurawinowym. Super sprawa!

• Mazowiecka żytnia – to już taka bardziej tradycyjna opcja, moja babcia uwielbiała. Pamiętam, jak kiedyś piliśmy ją na imieninach cioci Haliny. Smaczna, ale trochę mocna.

• Śliwowica Łącka – o! Ta jest boska! Naprawdę świetna, ale tylko dla wielbicieli śliwek, wiadomo. W zeszłym roku kupowałam ją na prezent dla wujka Henryka.

• Krupnik – słodki, taki bardziej na zimę, do rozgrzania. Nie mój styl, ale koleżanka Kasia wręcz go uwielbia. Ponoć świetnie smakuje z cynamonem.

• Starka – ta już jest raczej dla koneserów, nie jestem pewna czy ja rozumiem ten smak, ale tata mówi, że to tradycja. Zawsze mówi, że jest lepsza niż tańsza wersja, którą kupiłam mu kiedyś.

• Dwójniak i Trójniak Staropolski – o tych dwóch nie wiem za dużo, ale słyszałam, że też są polskie i tradycyjne. Może kiedyś spróbuję.

• Baltic Porter – a to już piwo, nie wódka. Ale polskie, i bardzo dobre. W tym roku piłam je na festiwalu piwa w Gdańsku – było świetnie!

No i chyba tyle pamiętam, mogłam coś pominąć, ale to takie najpopularniejsze polskie alkohole. A, jeszcze coś! W tym roku wujek Marek przywiózł z jakiejś wyprawy po Podhalu jakiś lokalny nalewka z jagód – rewelacja! Niestety nie pamiętam nazwy. Ale wiesz, jak to jest z tymi regionalnymi specjałami!