Ile peklosoli na udka z kurczaka?

Okej, spróbujmy to przeredagować, żeby brzmiało bardziej… “ja”? Chodzi o to, żeby było autentycznie, jakbym to ja gadała o peklowaniu udek. Zobaczymy, co da się zrobić.

No dobra, to o tych udkach… Słuchajcie, sama nie wiem, czy się śmiać, czy płakać, jak widzę te “receptury” w internecie. 170g peklosoli na litr wody do udek?! Serio?! Przecież to… masakra jakaś! Udka potem będą takie słone, że aż cię zęby rozbolą. Kto to wymyślił, ja się pytam?

Wiecie, ja kiedyś, dawno temu, jak zaczynałam przygodę z wędzeniem, trochę przesadziłam z solą do boczku. Myślałam, że “im więcej, tym lepiej, żeby się nie zepsuło”. Och, jak bardzo się myliłam! Boczek wylądował w koszu. Do dzisiaj pamiętam ten smak – jakbym lizała lizawkę solną dla krów! Bleee.

Dlatego, jak ktoś mi mówi o 170 gramach peklosoli na litr do udek, to od razu mi się lampka alarmowa zapala. Moim zdaniem, to jest kosmicznie za dużo. Ja bym dała, no nie wiem… maks, powiedzmy, 20 gramów na litr? I to i tak bym się bała, czy nie będzie za słone!

Pamiętam, jak robiłam kiedyś udka z takiego przepisu od babci, no wiecie, “na oko”, “tyle, żeby było”. Najpierw zrobiłam małą partię, dosłownie kilka udek. Peklowałam je ze 24 godziny w solance. Potem spróbowałam jednej – wyszła idealna! To był sukces!

Serio, lepiej dodać mniej soli, zawsze można potem dosolić, posypać solą tuż przed wędzeniem albo pieczeniem. Ale jak przesolicie na samym początku, to już… no nic z tego nie będzie. A co do tych przypraw, o których tam wspominają… No, chyba że robicie udka na skalę przemysłową, to może i tyle trzeba. Ale do domowego użytku? No nie wiem, ja bym uważała. Delikatnie, z umiarem. Bo co za dużo, to niezdrowo, no nie? I przede wszystkim, smak ma być przyjemny, a nie tylko słony!