Co można zrobić do jedzenia na święta Bożego Narodzenia?

Boże Narodzenie… Ech, już sama myśl o tym sprawia, że serce mi szybciej bije! Co robić do jedzenia? To zawsze takie wyzwanie, prawda? Nie ma co ukrywać, stres przed świętami jest nieunikniony. Zawsze się zastanawiam, czy wszystkim przypadnie do gustu. Pamiętam jak babcia, świętej pamięci, robiła te swoje pierogi z kapustą i grzybami… kilogramy! Do dziś czuję ten zapach w nosie, taki ciepły, domowy… a smak? Niezapomniany! Też je robię, oczywiście, choć nigdy nie wyjdą mi tak jak jej. Zawsze coś mi nie pyknie, za mało przypraw, za dużo ciasta… No, ale staram się.

Poza pierogami, koniecznie muszą być uszka! Mama zawsze robiła takie małe, śliczne, z grzybami, aż żal było je jeść. Ale jadło się, no i znikały w oka mgnieniu. A karp? Eh, tego już nie robię. Zawsze czułam się okropnie, patrząc na tego biednego, smażonego karpia. Wolę kapustę z grzybami, prościej i mniej kontrowersyjnie, chociaż babcia zawsze mówiła, że bez karpia to nie święta. No i łazanki, też klasyka, choć szczerze mówiąc, ja wolałabym zjeść tylko pierogi, ale tradycja, tradycja…

A desery? To już prawdziwa uczta! Kompot z suszu, taki ciepły, pachnący… aż się rozpływam na samą myśl. Galaretka, kutia… chociaż kutia to tak średnio moja bajka, ale dla innych robię. I oczywiście, najważniejsze, makowiec! W tym roku, czytałam gdzieś, że średnia ilość zjedzonego makowca na osobę w Polsce to jakieś 300 gramów, nie wiem czy to prawda, ale brzmi dość przerażająco. Myślę, że u nas zjemy więcej! I pierniczki, też muszą być, bo inaczej święta nie święta!

No i tyle, mniej więcej. Jak widać, plan na wigilię mam dość ambitny, ale co tam, święta są raz w roku! Oby tylko wszystko wyszło, a przede wszystkim, obyśmy wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi. Bo to przecież najważniejsze, prawda?